Aşıklı Höyük, günümüzden 10.500 yıl öncesinde kurulmuş Kapadokya Bölgesi’nin en eski köy yerleşmesidir. Avcı, toplayıcı ve göçer yaşam biçimini terk ederek, yerleşik ve üretici yaşam biçimine geçen Aşıklı topluluğu, M.Ö. 9. binyılın ortalarından 8.bin yılın ortalarına kadar aynı yerde en az 30-35 kuşak boyunca yaşamıştır. Melendiz Nehri kıyısına kurulan ilk yerleşme, çukur barınaklardan ve günlük faaliyetlerin yürütüldüğü açık alanlardaki işliklerden oluşmaktadır. Buğday ve arpa tarımı yaparak, yemiş, meyve, çeşitli ot ve bitki toplayarak, koyun ve keçiyi evcilleştirerek, yaban sığırı, tavşan, at, geyikgiller vb. avlayarak besinlerini sağlayan topluluk, günlük ihtiyaçlarını Göllüdağ ve Nenezi’den temin ettikleri obsidyenlerden, çevrede bulunan volkanik kayaçlardan ve avladıkları hayvanların kemiklerinden yaptıkları araç ve gereçlerle karşılamışlardır. Zaman içinde artan nüfus, gelişen teknoloji ve yeni mimari çözümler ile yerleşme dokusu değişmiştir. Topluluk, MÖ 8. binyıl boyunca dörtgen planlı kerpiç binalarda yaşamaya başlamıştır. Bina gruplarından oluşan, bal-peteği benzeri sıkışık yerleşme düzeninde kerpiç binaların damları yaşam alanı olarak kullanılmıştır. Konutlara giriş, çatıda bırakılan boşluklardan ahşap merdivenlerle sağlanmıştır. Yerleşme, kuzeyde, birbirinin benzeri tek ya da iki odalı binaların yer aldığı konut alanı ile güneybatıda ‘özel amaçlı yapılar’ alanından oluşmakta ve bu iki farklı alanı birbirinden çakıllı bir yol ayırmaktadır. Çatı yapısı ile koruma altına alınan özel amaçlı yapılar, topluluğun inançlarıyla ilgili toplantıları, törenleri, ritüelleri gerçekleştirdikleri mekanlardır. Aşıklı topluluğu, Kapadokya Bölgesi’ndeki bin yıllık yaşamları süresince mimarlık tarihi, tıp tarihi, tarım ve hayvancılık tarihi vb. konularında öncü gelişmelerin sahibi olmuşlardır.
Gezilecek Yerler
Alışveriş deneyiminizi iyileştirmek için yasal düzenlemelere uygun çerezler (cookies) kullanıyoruz.
Detaylı bilgiye Aydınlatma Metni sayfamızdan erişebilirsiniz.
